วันพฤหัสบดีที่ 29 ตุลาคม พ.ศ. 2552

ชีวิตคนเราไม่แน่นอน อาจตายวันนี้ พรุ่งนี้

ผู้หญิงคนหนึ่งประสบอุบัติเหตุ ทำให้ต้องตาบอดทั้งสองข้าง และเธอก็ทุกข์ทรมานกับการสูญเสียการมองเห็น แต่สามีเธอก็พยายามปลอบใจ และให้กำลังใจเธอตลอด
พยายามสอนให้เธอใช้ประสาทสัมผัสให้มากขึ้น ที่ทำงานของเธอกับสามีอยู่คนละทางแต่เขาก็ขับรถไปส่งและไปรับอยู่เสมอ จนวันหนึ่งสามีเธอพูดกับเธอว่า

"ผมรู้สึกเหนื่อย อยากให้คุณลองพยายามขึ้นรถเมล์ไปทำงานเอง"

โดยที่เขาไม่ต้องไปรับไปส่งได้ใหม

นาทีนั้น ?.. ..............

เธอรู้สึกเหมือนโดดเดี่ยวและน้อยใจสามีเธอแต่เธอก็พยายามทำตามที่เขาขอ
เธอพยายามขึ้นรถเมล์เอง พยายามไปทำงานด้วยตัวเอง

จนในที่สุดเธอก็สามารถทำได้

วันหนึ่งก่อนที่เธอจะลงรถไปทำงานตามปกติ

คนขับรถเมล์ก็เข้ามาจับแขนเธอและพูดกับเธอว่า"ผมช่างอิจฉาคุณผู้หญิงจริงๆครับ"
เธอก็เลยถามว่า "อิจฉาเธอเรื่องอะไร"

คนขับรถเมล์ก็เลยบอกว่า "สามเดือนที่ผ่านมา ผมจะเห็นสุภาพบุรุษคนหนึ่งเขาจะขึ้นรถเมล์ตอนเช้า มานั่งตรงเบาะหลังคุณ เฝ้ามองดูคุณด้วยความห่วงใยและตามคุณลงรถไป
และเฝ้าดูคุณเดิน....เข้าไปที่ทำงานอย่างห่วงใย ทุกๆเย็นเขาก็จะมาเฝ้ารอดูคุณขึ้นรถ และคอยดูคุณจนคุณลงรถ"

พอเธอได้ยินดังนั้น เธอก็น้ำตาไหลด้วยความตื้นตัน..และสำนึกผิด
เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาเขาไม่เคยทิ้งเธอไปไหน

เขายังอยู่ดูแลเธออย่างใกล้ชิด

เขาเหนื่อยยิ่งกว่าตอนที่เขาต้องคอยมารับมาส่งเธอซะอีก

เธอหวนนึกถึงคำพูดเขาที่บ่นลอยๆออกมาบ่อยๆว่า

ชีวิตคนไม่แน่นอน อาจตายวันนี้ พรุ่งนี้ ได้ทุกเมื่อเลยนะ..
ดูอย่างคุณสิ...เมื่อวานยังมองเห็น วันนี้ คุณมองไม่เห็นแล้ว....

เธอคิดน้อยใจเขามาตลอด 3 เดือน ที่คิดว่าเขาเบื่อรำคาญการเป็นคนตาบอดของเธอ...

ณ.วันนี้เธอรู้แล้วว่า ....เขากลัวว่า วันนี้ พรุ่งนี้ เขาจะตายไป...แล้วเธอจะไม่สามารถ ไปไหนมาไหน
หรือมีชีวิตอยู่เองได้ถ้าขาดเขา


อ่านแล้วแถบจะร้องไห้ .... หากคุณรักใครสักคน คุณคงอย่างให้เขาสามารถมีชีวิตต่อไปได้ ถึงแม้ว่านี้คุณจะไม่ได้อยู่กับเขาอีกแล้ว

หรือ

แม้วันนี้... คุณได้สูญเสียคนที่คุณรักไป แต่เขาอยู่ในใจคุณตลอดเวลา และทำให้คุณมีกำลังใจที่จะต่อสู้ต่อไปในโลกนี้ และอยู่ได้อย่างมีความสุข แม้จะไม่มีเขามาอยู่ข้างกายคุณอีกแล้ว...

สุขหรือทุกข์ เรารู้อยู่ที่จิต

ถูกหรือผิด เรารู้อยู่ที่ผล

ดีหรือชั่ว เรารู้อยู่ที่ตน

มีหรือจน เรารู้อยู่ที่ใจ



เมื่อรู้ว่าผิด จงเร่งแก้ไข
เมื่อรู้บุญคุณใคร จงรีบตอบแทน...

ไม่มีความคิดเห็น: