วันเสาร์ที่ 9 ตุลาคม พ.ศ. 2553

กฏแห่งกรรม มีจริง

กฏแห่งกรรม มีจริงหรือไม่?
เป็นคำถามที่ฉันเคยสงสัย แต่แล้ว วันนี้ ก็ได้รับรู้ว่ามีจริง.......

เรื่องมันมีอยู่ว่า.... ในหมู่บ้านของฉัน มีเพื่อนบ้านครอบครัวหนึ่ง มีนิสัยขี้ขโมย ชอบเอาเปรียบเพื่อนบ้านด้วยกัน เวลาเพื่อนบ้านไม่อยู่ บ้างครั้งฉันเห็น ครอบครัวนั้น มาขโมยสอยมะม่วงบ้านคนอื่น บ้างครั้งก็บ้านฉัน บ้างครั้งก็ต่อน้ำประปาบ้านข้าง ๆ ไปใช้ บ้างครั้งก็เอาสุนัขไปขี้หน้าบ้านคนอื่น ตลอดจนบ้านฉันก็ด้วย.... ก็โดนเป็นประจำ จนทุกคนระอา เบื่อหน่าย

พวกเราตลอดจนเพื่อนบ้านในซอยนี้ ต่างก็เบื่อครอบครัวนั้นมาก แต่ก็ไม่มีใกล้กล้าไปยุ่ง เพราะพวกนั้นเป็น คนใต้... มีพวกมาก และค่อนข้างนักเลงมาก ๆ พวกเราจึงเห็นพวกเขาทำผิด เคยเข้าที่ประชุมหมู่บ้าน แต่ก็ไม่ก่อให้เกิดการแก้ปัญหาใด ๆ ....

ตัวฉันเอง... ไม่อยากยุ่ง กับครอบครัวนั้น แล้วก็ไม่ชอบ ไม่ยุ่งเกี่ยว แต่ก็โกรธ และโมโหบ้าง เพราะต้นไม้ที่ฉันปลูก ออกดอก ออกผล บ้างครั้งยังไม่ทันได้ชิม ก็โดยขโมยไป และฉันเองก็ได้เห็นกับตา ว่าครอบครัวนั้น มาขโมยสอยมันไป ขนาดพวกเขาเห็นฉันแล้ว เขายังไม่ละอาย กลับแกล้งเฉไฉ ไม่สนใจ ทั้ง ๆ ที่หลักฐานก็อยู่ค้างมือ ฉันทั้งโกรธ โมโห มาก แต่พ่อของฉัน ก็ให้ฉันอภัยให้เขา ให้ฉันคิดว่าให้ทาน... แต่ตอนนั้น ฉันไม่เข้าใจ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ จึงได้แต่ปล่อยวางไป

จนกระทั่งวันหนึ่ง ฉันกลับมาจากทำงาน เห็นตำรวจมาที่บ้านนั้น 2 - 3 คน และได้ยินเพื่อนข้างบ้านบอกว่า บ้านนั้น โดยขโมยขึ้น ขโมยของไป มีเงินสดด้วย ทั้ง ๆ ที่ ครอบครัวนั้น ปกติเขาอยู่บ้านตลอด แต่แค่ออกไปตลาด 10 นาทีเอง กลับโดยขโมยขึ้น แต่บ้านคนอื่น ๆ ไม่อยู่ทั้งวัน กลับปลอดภัย .... ทุกคนจึงได้แต่กล่าวว่า "กรรมตามทัน" และ "กรรมสนอง" พวกเขาแล้ว...

ฉันจึงได้คิดในคำกล่าวของพ่อฉันว่า "ให้อภัยเขาเถอะ คิดว่าให้ทาน พวกเขาก่อกรรมใด กรรมนั้นก็ย่อมสนองพวกเขาเองในสักวัน..." และวันนี้เอง ฉันก็ได้รู้สึกถึง...คำว่า กรรมเวร และ กฏแห่งกรรม มีจริงด้วย ไม่ต้องรอชาติหน้า ชาตินี้... หากเราทำอะไรไว้ เราก็จะได้รับมันแน่นอน...

บทเรียนนี้ บทความนี้ ฉันจึงเขียนขึ้น "เพื่อขอ อโหสิกรรม ให้กับเจ้ากรรมนายเวร ตลอดจนทุกคน ทุกท่าน ที่ดิฉันได้ก่อกรรมกับท่านไว้ ทั้งที่เจตนา และไม่เจตนา ได้โปรดอโหสิกรรม ให้กับฉันด้วยเถิด...สาธุ..."

ไม่มีความคิดเห็น: