เรื่องดี ๆ ที่ให้ข้อคิดดี ๆ ตอน เลือกรักให้ถูก

เรื่องดี ๆ ที่ให้ข้อคิดดี ๆ วันนี้ตอน "เลือกรักให้ถูก..."

มีพ่อค้าผู้ร่ำรวยคนหนึ่ง มีภรรยา 4 คน

ภรรยาคนที่ 1 เป็นภรรยาที่มีความภักดี (loyal) ซื่อสัตย์ ครองรักกับเขาแบบร่วมหัวจมท้ายมาโดยตลอด คอยดูแลกิจการน้อยใหญ่ หนักเอาเบาสู้ เป็นคนที่รักสามีอย่างสุดซึ้ง ยากที่จะหาใครมาเทียบได้ แต่พ่อค้าคนนี้กลับมองข้ามความรักที่เธอมีให้ต่อเขามาโดยตลอด

ภรรยาคนที่ 2 เป็นคนที่รู้จักเอาใจเขามาใส่ใจเรา (Considerate) อดทนเสมอต้นเสมอปลาย เป็น "เพื่อนที่รู้ใจ" ของพ่อค้าคนนี้มากที่สุดเลยทีเดียว ไม่ว่าจะประสบปัญหาเรื่องใด ๆ เขาก็จะกลับมาหาภรรยาคนที่สองเสมอ เพราะเธอนี้แหละที่สามารถช่วยให้เขาออกมาจากวังวนของความทุกข์ได้

ภรรยาคนที่ 3 เป็นคนที่พ่อค้าภูมิใจ (Proud) ในความงามของเธอ จึง "รักมาก" เวลาออกงานหรือต้องพบปะผู้คน เขาก็จะพาภรรยาคนนี้ไปด้วยทุกครั้ง แต่กลับไม่เคยไว้วางใจเธอเลย เพราะกลัวว่าเธอจะหนีตามชายอื่นไป เนื่องจากความงามอันเป็นที่หมายปองของเธอ

ภรรยาคนที่ 4 เป็นคนที่พ่อค้าคนนี้ "รักมากที่สุด" ของมีค่าใด ๆ ก็จะต้องหามาบำรุงบำเรอเธอ ไม่ว่าจะเป็นเสื้อผ้าแพง ๆ สวย ๆ เรียกว่าเขาดูแลเธออย่าง "ริ้นไม่ได้ไต่ ไรไม่ให้ตอม" เลยทีเดียว อะไรที่ดีที่สุด ก็จะมอบให้เธอคนนี้คนเดียว

แต่ทว่า วันหนึ่ง พ่อค้าได้เจ็บป่วย และใกล้จะจากไป จึงได้เรียก ภรรยาทั้งสี่คนเข้ามา และถามเธอแต่ละคนว่า..."ที่รักฉนกำลังจะจากเธอไป ฉันรักเธอมาก เธอคิดว่าเธอจะตายไปอยู่กับฉันไหม"

ภรรยาคนที่ 4 ตอบว่า "ไม่มีทาง ฉันไม่มีทางไปอยู่กับคุณหรอก" คำตอบของเธอเหมือนสายฟ้าฟาดลงไปในหัวใจเขา

ภรรยาคนที่ 3 ตอบว่า "ไม่ฉันไม่ไป ตอนนี้ฉันสุขสบายดีอยู่แล้ว ถ้าคุณตายไป ฉันคงจะแต่งงานใหม่" คำตอบของเธอทำให้พ่อค้ารู้สึกน้อยใจ

ภรรยาคนที่ 2 ตอบว่า "ฉันรักคุณ แต่ฉันคงทำได้แค่ส่งคุณที่หลุมฝังศพเท่านั้น" พ่อค้าก็ได้แต่นอนมองอย่างเศร้า ๆ 

แล้วเขาก็หันไปถามภรรยาคนสุดท้าย คือ ...ภรรยาคนที่ 1 ด้วยคำถามเดิม

ภรรยาคนที่ 1 ตอบว่า "ฉันจะตามคุณไป ไม่ว่าคุณจะไปไหน ฉันจะอยู่กับคุณตลอดไป"

พ่อค้าจึงหันไปมองภรรยาคนที่ 1 เขารู้สึกเสียใจที่ไม่เคยเหลียวแลเธอเลย ร่างกายของเธอจึงซูบผอม เหลือแต่หนังหุ้มกระดูก เขาากล่าวลาครั้งสุดท้ายว่า "ที่รัก ฉันผิดไปแล้วที่ไม่เคยเห็ฯคุณค่าและดูแลเธอเลย" และเขาก็ขาดใจตายไปในทันที

คุณรู้ไหมค่ะว่า ภรรยาทั้ง 4 คนนี้ ผู้ประพันธ์เปรียบเทียบไว้กับอะไรบ้าง

ภรรยาคนที่ 4 ที่เรารักมากที่สุด ก็คือ "ร่างกาย" (body) ที่เราพยายามบำรุงบำเรอให้ดีที่สุด สุดท้ายก็ต้องตายจากเราไป

ภรรยาคนที่ 3 ที่เรารักรองลงมา ก็คือ "ทรัพย์สมบัติ สถานภาพทางสังคม และความร่ำรวย" (Possessions status and wealth) เมื่อเราตายไปก็ต้องตกไปเป็นของคนอื่น

ภรรยาคนที่ 2 ที่เป็นเพื่อนรู้ใจก็คือ "ครอบครัว เพื่อน" (Family and friends) ผู้ที่อยู่เคียงข้างเราตอนที่เรามีชีวิตเท่านั้น

ภรรยาคนที่ 1 นั้น คือ "จิตวิญญาณ" (Soul) จิตวิญญาณแห่งความดีงามที่เรามองข้าม แต่กลับหลงไหลไปในการแสวงหาลาภสักการะ และความพึงพอใจในโลกียะเท่านั้น...

เป็นไงค่ะ ผู้ประพันธ์เขาแต่งไว้ดีที่เดียว อย่าหลงลืม ให้ความรักกับภรรยาคนแรกของคุณนะค่ะ...ขอให้ทุกท่านมีความสุขมาก ๆ ค่ะ


-->

สมุนไพรอันตราย 13 ชนิดต่อชีวิตการทำงาน

สำนักแห่งความสุข
ขอประกาศรายชื่อสมุนไพรอันตราย 13 ชนิดที่มีต่อชีวิตการทำงานดังนี้คือ :


1 ขิง / ข่า

ขิง(ก็รา) ข่า(ก็แรง) เป็นอันตรายต่อชีวิตการทำงานอย่างยิ่ง บางครั้งเป็นการกระทบกระทั่งด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่อง เมื่อไม่ยอมกันคนละก้าว ก็เสียทั้งงานและภาพพจน์ขององค์กร

ทางแก้ : การทำงานในสำนักงานไม่ว่าองค์กรราชการหรือเอกชนเป็นการรวมคนจากที่ต่างๆ เข้าด้วยกัน จึงเป็นเรื่องปกติที่มีการกระทบกระทั่งกันระหว่างเพื่อนร่วมงาน รู้จักยอมกันบ้าง ทำนอง 'แพ้เป็นพระ ชนะเป็นมาร' นอกจากจะได้ไม่เสียสุขภาพจิตแล้ว ยังได้ประสิทธิภาพของงานสูง



2 ขมิ้น (กับปูน)
ไม่ชอบเพื่อน ไม่ชอบเจ้านาย ไม่ชอบหน้าลูกค้า ไม่ชอบงานที่ทำ ไม่ชอบทุกอย่างในชีวิต!

ทางแก้ : ปรับเปลี่ยนทัศนคติมองผู้อื่นในด้านดี หรืออย่างน้อยก็ตามความเป็นจริง มองลูกค้าว่าเป็นผู้ที่ทำให้เราเลี้ยงครอบครัวได้ เพราะการทำงานโดยมีทัศนคติไม่ดียากจะก้าวหน้า และที่แย่ที่สุดคือผ่านชีวิตทำงานแต่ละวันอย่างทรมาน


3 มะนาว (ไม่มีน้ำ)
พูดไม่ดี พูดมากไป พูดไม่ไพเราะ พูดแต่เรื่องร้ายๆ เหล่านี้เป็นอันตรายต่อองค์กรอย่างยิ่ง นอกจากจะขัดใจกันในองค์กรแล้ว ยังอาจทำให้ลูกค้าหนีหายก็ได้

ทางแก้ : พูดน้อยหน่อย ทำงานมากหน่อย มองด้านดีของคนอื่นบ้าง


4 จิก

เจ้านายประเภทที่ใช้คนไม่เลือกเวลา ชอบบรี๊ฟงานห้านาทีก่อนเลิกงาน โทร.ตามจิกลูกน้องห้านาทีก่อนเที่ยงคืนและในวันหยุดเป็นประจำ

ทางแก้ : การทำงานที่ดีอยู่ที่การวางแผน และรักษาสมดุลของงานกับครอบครัว ลูกน้องที่พักผ่อนพอเพียงและมีชีวิตครอบครัวที่ดี ย่อมทำงานได้ประสิทธิภาพกว่าคนที่ทำงานใต้สภาวะของการจิก การทำงานชั่วโมงยาวนานมิได้หมายถึงประสิทธิภาพและคุณภาพเสมอไป


5 ว่านหางจระเข้ (ฟาดหาง)

เจอเรื่องไม่ดีที่บ้านก็นำมาฟาดหาง (จระเข้) กับเพื่อนหรือลูกน้อง หรือทั้งเพื่อนและลูกน้อง

ทางแก้ : แยกแยะงานกับเรื่องส่วนตัว งานส่วนงาน ไม่นำเรื่องส่วนตัวมาปนกับงาน เพราะทุกคนก็ประสบเรื่องไม่ดีทั้งนั้น แก้ปัญหาเรื่องส่วนตัวโดยวิธีการอื่น เช่นปรึกษาเพื่อนฝูง เป็นต้น


6 (เย็น)ชา
เย็นชากับลูกค้า ลูกค้าหลุดได้ เย็นชากับลูกน้อง ลูกน้องก็หนี เย็นชากับเจ้านาย ก็อาจตกงาน!

ทางแก้ : รักษาน้ำใจเพื่อนๆ ในที่ทำงาน จะทำให้หลายสิบชั่วโมงต่อสัปดาห์ในที่ทำงานเป็นสวรรค์ ไม่ใช่นรก


7 สีเสียด

ใช้วาจาเสียดสี เหยียดหยาม กระแทกกระทั้นคนรอบตัวเพื่อความสะใจ ต่อหน้าลูกค้าเอ่ย "ครับๆ ค่ะๆ" ลับหลังลูกค้าด่าว่าโง่ ฯลฯ

ทางแก้ : การใช้คำพูดในเชิงลบไม่ได้ช่วยแก้ปัญหาใดๆ ทั้งสิ้น ตรงกันข้ามจะทำให้ผู้พูดลดคุณค่าและความน่าเชื่อถือลง ลองมองด้านดีของคนอื่นบ้าง


8 กระทืบยอด
เป็นยอดในการย่ำคนอื่น เป็นเยี่ยมในการไต่ขึ้นที่สูงโดยเหยียบหัวเพื่อนร่วมงาน ฯลฯ

ทางแก้ : ไต่ขึ้นที่สูงไปตามพัฒนาการของตนเอง จะเป็นฐานที่แข็งแรงที่สุด


9 มะขวิด

ไล่ขวิดคนไปทั่ว ยุ่งเรื่องชาวบ้านโดยไม่ทำงานของตัวเอง

ทางแก้ : กลับไปทำงาน! เพราะเวลาวัดผลงานในตอนท้าย ไม่ได้วัดกันที่ความคมของเขี้ยว เขา หรืองา



10 ยอ

ยกยอเจ้านายตลอดเวลา เสนอหน้าหลังเวลางาน

ทางแก้ : ความก้าวหน้าจากการประจบเอาใจผู้ใหญ่ไม่ใช่รากฐานที่มั่นคงของชีวิตการทำงานในระยะยาว



11 แมงลัก

ขโมยไอเดียของคนอื่น แล้วยกว่าเป็นของตัวเอง

ทางแก้ : พัฒนาตนเองตลอดเวลา เรียนรู้จากความคิดของผู้อื่น แล้วนำไปแตกหน่อต่อยอด เป็นการเพิ่มคุณค่าให้ตัวเอง


12 รางจืด

ใช้ชีวิตทำงานแบบจืดสนิท ทำงานแบบกางตำรา ไม่เริ่มงานเด็ดขาดแม้เข็มนาฬิกาอยู่ก่อนเวลาเริ่มงาน 1.025 วินาที พนักงานไม่เคยไปสังสรรค์ด้วยกัน ฯลฯ

ทางแก้ : เปลี่ยนวิธีการใช้ชีวิตทำงานบ้าง แล้วอาจพบว่า การทำงานก็เป็นเรื่องสนุกได้


13 กระบือเจ็ดตัว

พอใจในความรู้ความสามารถที่ตนมีอยู่ไม่ว่ามันจะจำกัดเพียงใด ไม่ยอมเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ

ทางแก้ : ความรู้หรือเทคโนโลยีที่เรียนมาเมื่อ 10-20 ปีก่อนอาจแก้ปัญหารูปแบบใหม่ๆ ในปัจจุบันไม่ได้ โลกเปลี่ยนไปนาทีต่อนาที คนทำงานต้องปรับเปลี่ยนตัวเองให้ทัน ต้องศึกษาเพิ่ม อาจเป็นการเรียนวิชาที่เพิ่งเกิดใหม่ สัมมนาทางวิชาการ ศึกษาภาคค่ำ แทนที่จะหาประสบการณ์จากการกินเหล้าและเข้าผับอย่างเดียว

ขออำนวยพรให้ทุกท่านทำงานอย่างมีความสุข!

ลิงกับลา

หญิงชาวบ้านคนหนึ่งอาศัยอยู่คนเดียวในกระท่อม ด้วยความเหงา...........
นางจึงหาสัตว์มาเลี้ยงไว้เป็นเพื่อนสองตัว คือ ลิงและลา วันหนึ่งหญิงชาวบ้านคนนี้ต้องออกไปตลาดเพื่อซื้ออาหาร ก่อนออกจากบ้านเธอได้เอาเชือกมาผูกคอลิง แล้วมัดขาของลาเอาไว้ทั้งสองข้าง เพื่อป้องกัน ไม่ให้สัตว์เลี้ยงทั้งสองตัวเดินย่ำไปมาในกระท่อม จนทำให้ข้าวของ ต่างๆ ได้รับความเสียหาย ทันทีที่หญิงชาวบ้านออกจากบ้านไป ..............................

ลิงซึ่งมีความฉลาดและแสนซน เป็นคุณลักษณะประจำตัวก็ค่อยๆ คลาย ปมเชือกออกจากคอของมัน อีกทั้งยังซุกซน ไปแก้เชือกมัดขาให้แก่ลาอีกด้วย หลังจากนั้นเจ้า ลิงก็กระโดดโลดเต้น ห้อยโหนโจนทะยานไปทั่วกระท่อม จนทำให้ข้าวของต่างๆ ล้มระเนระนาด กระจัดกระจายไปทั่ว อีกทั้งยังซุกซนรื้อ ค้นเสื้อผ้าของหญิงชาวบ้านมาฉีกกัด จนไม่เหลือชิ้นดี
ในขณะที่ลาได้แต่มองดูการกระทำของเจ้าลิงอยู่เฉยๆ สักครู่หนึ่ง หญิงชาวบ้านคนนี้ก็กลับมาจากตลาด เจ้าลิงมองเห็นเจ้าของเดินมาแต่ไกลจากทาง หน้าต่าง ก็รีบเอาเชือกมาผูกคอตนไว้ อย่างเดิมและอยู่อย่างสงบนิ่ง ฝ่ายหญิงชาวบ้านเมื่อเปิดประตูกระท่อมเข้ามาเห็นข้าวของของตนถูกรื้อค้น กระจุยกระจาย เช่นนั้นก็เกิดโทสะขึ้นทันที หันมองลิงและลา เพื่อดูว่าใครเป็นผู้ก่อเรื่อง และเห็นว่าลาไม่มีเชือกผูกขา ดังเดิม เธอก็คิดเอาเองว่า เจ้าลานี่เอง คือตัวปัญหา ทำให้กระท่อมของเธอ มีสภาพไม่ต่างจากโรงเก็บขยะ
ดังนั้นหญิงชาวบ้าน จึงวิ่งไปหยิบท่อนไม้นอกบ้านมา ทุบตีลาอย่างรุนแรง ซึ่งเจ้าลาผู้น่าสงสารก็ได้แต่ ส่งเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดจนสิ้นใจ โดยไม่สามารถทำ อะไรได้เลย
เธอทั้งหลาย... เธอหลายคนคงไม่ค่อยชอบตอนจบของนิทานเรื่องนี้นัก เพราะสงสารเจ้าลาที่ไม่ได้ทำ ความผิดอะไรแต่กลับถูกเจ้าของ ทำโทษจนตาย ส่วนเจ้าลิงซึ่งเป็นต้นเหตุแท้ๆ กลับรอดพ้น และไม่ได้รับผลกรรมใดๆ
แต่แท้ที่จริงแล้วนิทานเรื่องนี้ ต้องการชี้ให้เห็นถึง ความเป็นผู้นำ ของหญิงชาวบ้าน ที่ไม่พิจารณาเหตุการณ์ให้ถ่องแท้ เชื่อแค่สิ่งที่ตนเห็น แล้วลงโทษ ไปตามความรู้สึกและประสบการณ์ส่วนตัว เธอมองเห็นข้าวของเสียหาย และมองเห็นลาที่หลุดออกมาจากเชือก แล้วตัดสินว่า ลาคงเป็นผู้กระทำ แต่ไม่ได้มองว่าลาไม่มีปัญญาจะแก้เชือก และไม่มีนิสัยชอบรื้อทำลาย
เธอมองเห็นลิงยังถูกเชือกล่ามอยู่ ก็คิดว่าลิงคงไม่ใช่ผู้กระทำ แต่มองไม่ออกว่าผู้น่าจะแก้ปมเชือกได้และมีนิสัยชอบรื้อทำลายนั้นคือ ลิง ความจริง ถ้าเธอรู้จัก สำรวจร่องรอยความเสียหายเสียสักเล็กน้อย เธอก็จะพบรอยเท้าและฟันของลิงกระจายไปทั่วห้อง แต่ไม่พบรอยเท้าของลาเลย เพราะลา ไม่ได้เคลื่อนที่ไปไหน
เหตุที่องค์กรของเราต้องเหน็ดเหนื่อยทรมานกันอยู่ทุกวันนี้ ก็เพราะความสะเพร่าของผู้นำ ที่ "ปล่อยให้ลิง สร้างปัญหา แต่ลารับเคราะห์" ลาก็เหมือนกับคนที่ปฏิบัติงานได้ตามหน้าที่ แต่ไม่ค่อยมีปากมีเสียง พูดจา ตรงไปตรงมา ไร้เล่ห์เหลี่ยม ลิงก็เหมือนกับคนที่ฉลาดแกมโกง พูดมาก พรีเซ็นต์เก่ง อ้างอิงตำราได้สารพัด แต่ไม่เคยทำงานจริง
นายที่ดีไม่ควรปล่อยให้ลิงหลงระเริงว่าทำผิดเท่าไหร่นายก็ไม่มีทางรู้ ผู้เป็นนายไม่ควรยึดติดความสบาย นั่งขึ้นอืดรอฟังแต่รายงานในห้องประชุม รู้จักยอมเสียสละตน สละเวลา อีกเล็กน้อยเพื่อค้นหาความจริง เพื่อควบคุมเจ้าลิง เพราะไม่เช่นนั้น องค์กรก็จะทุกข์ทรมานอย่างไม่มีที่สิ้นสุด ถ้าลิงสงบได้องค์กรก็จะพลอยสบายและมีความสุขอย่างยั่งยืนไปด้วย