วันศุกร์ที่ 6 มีนาคม พ.ศ. 2552

ฝนน้ำแข็ง


ฝนน้ำแข็ง หรือที่รู้จักกันในนามของ ลูกเห็บในวันที่พายุลูกเห็บเข้า พัดพายุพัดเสียงดัง เสียงลมรอดผ่านประตู หน้าต่าง ดังน่ากลัว ไฟฟ้าก็ดับ ขณะที่ทุกคนกำลังกระวนกระวาย เดือดร้อนใจ แต่เรากลับสนุก เป็นครั้งแรกในชีวิตที่ได้เห็นพายุฝนลูกเห็บ น่าสนุกจัง ......

เสียงลูกเห็บกระทบกับหลังคาดัง เป็นจังหวะ แอบเปิดหน้าตา เอามือออกไปรอง ลูกเห็บเม็ดใหญ่มาก ตกลงกระแทกมือ เจ็บเล็ก ๆ วิ่งไปเอาขันมารอง เสียงลูกเห็บตกกระทบขัน เสียงแม่ ตะโกนว่า "ปิดหน้าตา ทำอะไรนะเรา อันตราย ลมแรง ปิดเร็ว ๆ เลย" เรารีบปิดหน้าตา วิ่งไปที่ห้อง หากล้องถ่ายรูป วิ่งกลับลงมา ถ่ายมาให้ดู ตามด้านบนเนี่ยแหละ แต่ปรากฏว่าถ่ายไปแค่รูปเดียวแบตหมด กรรมจริง ๆ ใช้แล้วไม่รู้จักชารทแบต วิ่งกลับขึ้นไปเสีบบชาร์ททันที
ไม่นานนัก พายุฝนน้ำแข็งก็ผ่านไป เราวิ่งออกไปเก็บลูกเห็บที่ตกเกลื่อนกลานพื้นหญ้า หยิบมาก็แอบคิดนิดหนึ่งว่า "กินได้ไหมว่า จะอร่อยไหม เอาไปใส่ตู้เย็นเก็บไว้ได้ไหมนาาาาา" กำลังจะหยิบ เอาลูกเห็บเข้าปาก แม่มาจากทางไหนเนี่ย ตีมือที่กำลังหยิบลูกเห็บเข้าปากพอดี ตกใจอ่ะ "โห...แม่อะ อดเลย" ครั้งหนึ่งในชีวิตของฉัน กับการกินลูกเห็บ อดกันพอดี เออ... ใครเคยได้กินมั่ง ไง ลูกเห็บ ฝนน้ำแข็ง อ่ะ อร่อยมั่ง มาเล่าให้กันฟังบ้างนะ อดเลยเรา....เราต้องไปแล้ว เสียงคุณแม่ท่านเรียกอีกแล้ว ค่า...........ไปแล้วจ้า

ไม่มีความคิดเห็น: